Climbing Life: Time for Siurana

21 Δεκέμβρη.

- 9:00 το πρωί Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος

- 11:30 Βαρκελώνη - El Prat

- 13:30 Can Piqui Pugui - Siurana

Αργυρώ στην - La ardilla roja

Δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα αυτό το ταξίδι!!!

Η παρέα όλη στην Siurana, κάποιοι για τις γιορτές και κάποιοι άλλοι είναι μόνιμοι κάτοικοι εδώ για τον χειμώνα. Η παρέα από την Ελλάδα έφτασε στης 23 του μήνα που περιλάμβανε τον Άρη (μόνιμος ταξιδευτής στις περιόδους των γιορτών), τον Κώστα (πωρωμένος για την αναρρίχηση σε οποιοδήποτε μέρος) και τον Στέφανο (νέος στο παρεάκι με πολύ όρεξη για σκαρφάλωμα). Επίσης για την περίοδο των γιορτών ήρθε από την Γαλλία η Τάνια μαζί με μια φίλη της από την Ιταλία και την Tiia, για να περάσουν τις γιορτές σκαρφαλώνοντας στην Siurana, Broixes και τέλος στο Rodellar (μην εκπλήσσεστε για την περίοδο αυτή μιας και αυτό τον καιρό δεν βρέχει και το Rodellar είναι τελείως στεγνό). Στην Siurana από τα μέσα Δεκέμβρη βρίσκετε και η Αργυρώ σκαρφαλώνοντας με πολύ όρεξη και φανατισμό.

Άρης στο πεδίο Negociee

Τις πρώτες μέρες τις πέρασα σκαρφαλώνοντας διαδρομές από 6c-7b+ για να συνηθίσω λιγάκι τα τακάκι της Siurana. Όλα πάνε τέλεια, με νιώθω δυνατό στα τακάκια και ανήμερα Χριστουγέννων με βρίσκει στο πεδίο Siuranella Sud. Ζεσταίνομαι στην Ayla - 7a και στην Morena Carvin – 7b+ και τις δυο τις επαναλαμβάνω onsight, οπότε έχει φτάσει η ώρα να δοκιμάσω κάτι πιο δύσκολο. Μια φίλη Ελβετίδα είχε βάλει
σετάκια σε ένα κλασσικό 7c+ - La Crema της Siurana. Όποτε λέω, «δεν δινω μια προσπάθεια onsight», η διαδρομή σχεδόν κάθετη με λίγη άρνηση στο finale και πιασίματα μόνο τακάκια, με ένα πολύ καλό rest στην μέση και crux στο τέλος. Μετά από μια καλή μάχη στο τέλος και ΠΟΛΥ ΤΥΧΗ, επανέλαβα την διαδρομή.

Επόμενος προορισμός Anabolica (την είχα δοκιμάσει ξανά τον Απρίλη που μας πέρασε μια μέρα και αν θυμάμαι καλά πρέπει να έδωσα περίπου 5 προσπάθειες την ίδια μέρα. χαχαχαα), μετά από 4 προσπάθειες κατάφερα να την επαναλάβω και φυσικά χρησιμοποιώντας την «χούφτα», η άποψη που ισχυρίζονται οι «locals» ότι η χούφτα δεν μετράει δεν με ακουμπάει, μιας και μετά τίθεται το θέμα: «Αν μπορείς να σκαρφαλώνεις με τα χέρια τεντωμένα ή όχι;».

Κώστας και Αργυρό στο El Pati

Μετά την Anabolica επανέλαβα, μια από τις κλασσικές και πολλή όμορφες διαδρομές στην βαθμολογία της , η οποία βρίσκετε και αυτή στο C.P.P. «Un rato en cada postura – 8a», διαδρομή του ‘90 με ένα μονοδακτυλικό τσιπαριρζμένο το οποίο δεν χρειάστηκε να το χρησιμοποιήσω (λόγω ύψους....). Αυτή ήταν και η τελευταία επανάληψη για το 2011.

Το 2012 μπήκε με τρελό πάρτι και ξενύχτι μέχρι της 6 το πρωί στο χωριό της Cornudella de Monsant με πολλούς φίλους . Την επόμενη μέρα; «απλά ξεκούραση».

Cornudella de Monsant

2 Ιανουαρίου

El Cogul

Αποφασίζουμε για την πρώτη αναρριχητική μέρα του χρόνου να πάμε για boulder στο El Cogul, 1 ώρα από την Siurana. Μαζευτήκαμε 15 άτομα και βουρ όλοι για boulder, όλα τέλεια σκαρφάλωμα πολύ, πολύ χαβαλές, όλα τέλεια. Αλλά τι το θέλαμε το boulder αφού κανένας από μας δεν κάνει, αποτέλεσμα όλη η ομάδα την επόμενη μέρα πιασμένοι από τα μαλλιά έως τα νύχια (των ποδιών...).