"Φωτεινό Μονοπάτι" - "Sendero Luminoso" - 600m,VIII

Η μέρα μικρή και η διαδρομή μεγάλη, ήταν οι δύο προβληματισμοί μας που έπρεπε να αντικρούσουμε. Αυτό τι σήμαινε;
-Ξύπνημα 5:00 το πρωί,  πρωινό μέχρι της 5:45, και ξεκίνημα πρόσβασης.
- 6:15 φτάνουμε στην βάση της διαδρομής, παλεύοντας με τα κουνούπια (γνωστά και ως "Βαρασοβίτικα Στούκας"), τα απαραίτητα καλέσματα της "φύσης" και κατά της 6:50 ξεκινάμε το σκαρφάλωμα.
-Η 1η σχοινιά μας ξύπνησε για τα καλά και συνέχισε η 2η για να μας κάνει να χαλαρώσουμε, απολαμβάνοντας το διεδράκι V μετά από το απότομο πρωινό ξύπνημα. Από εκεί και πάνω ποια μπήκαμε στον ρυθμό, απολαμβάνοντας κάθε σχοινιά εναλλάξ, βγαίνοντας στο διάζωμα λίγο πριν της 11:00. Για τέλη Νοέμβρη ο καιρός ήταν αρκετά ζεστός,  αλλά με την κίνησή μας να μπούμε νωρίς το πρωί καταφέραμε να κάνουμε όλο το πρώτο τοίχο στην σκιά. Βγαίνοντας στο διάζωμα και με το αμφιθεατρικό του σχήμα, η ζέστη ήταν αρκετή, οπότε τρέξαμε για να βρούμε σκιά.
-Κάνοντας ένα δεκάλεπτο περπάτημα, να σου βρισκόμαστε κάτω από τον δεύτερο τμήμα της διαδρομής, ψάχνοντας να βρούμε το βύσμα με τον ιμάντα, εδώ το βύσμα εκεί το βύσμα πού είναι το βύσμα. Δεν βρέθηκε ποτέ το βύσμα μιας και τελικά "σολάραμε" σχεδόν την πρώτη σχοινιά ανεβαίνοντας σε ένα μικρό παταράκι αριστερά από τα χαρακτηριστικά δέντρα κυνηγώντας την σκιά (8μ κάτω από το R9). Η ώρα είναι 11:30 και μας έχουν μείνει 8 σχοινιές, τέλεια ώρα για φαγητό και μια ανάσα στην σκιά των δέντρων. 12:00 η ώρα και ξεκινάμε το σκαρφάλωμα. Πάλι με ρυθμό και όρεξη και φυσικά χωρίς να χαθούμε στην "ζούγκλα" φτάνουμε στο R14 στης 14:00 η ώρα. Με 3 σχοινιές να μας μένουν από πάνω και αρκετή ώρα μπροστά μας και με ένα υπέρ άνετο πατάρι, παίρνουμε μια ανάσα 20 λεπτών, για να πάμε για την "Ουράνια Έξοδο".
-16:40 και είμαστε κορυφή απολαμβάνοντας την δύση του ηλίου από τα 914μ.

Carlos Simes και εγώ στο R16.

Ήταν ένα project που τα είχε όλα: πολύ σκαρφάλωμα, πίεση χρόνου, πολλά κουνούπια, πανέμορφη δύση ηλίου, χάλια μονοπάτι επιστροφής, πανέμορφη τελευταία σχοινιά, μια GoPro η οποία τα έπαιξε και ευτυχώς τραβήξαμε μια και μοναδική φωτογραφία (την βλέπετε άνωθεν), μπύρες στον "Captain" (δεν είναι διαφήμιση), παλιούς ιμάντες (αλλά δεν ήταν και απαραίτητοι), δώρο πλακέτες (στην δύσκολη αντί για 5 βρήκαμε 7, θα τις βάλανε τα κατσίκια) και τέλος σε πολύ καλή κατάσταση βύσματα (για αυτούς που ανησυχούν για αυτά).

Επόμενος!!!

GANJA TIME, 8B

Μια έκπληξη με περίμενε τελικά πριν φύγω από το Rodellar.

Τελευταία μέρα αναρρίχησης στο Rodellar, αργά το απόγευμα μίλησα με τον Danilo και κατεβήκαμε στην Gran Boveda. Ζέστη αρκετή, οπότε καλύτερη ώρα για σκαρφάλωμα ήταν 17:00 με 20:00. Αφού ζεστάθηκα στο κλασσικό 7c της Gran Boveda - L' any que ve tambe, μπήκα στην Ganja Time.  
Ο Miquel είχε είδη κρεμαστή για να μας βγάλει φωτογραφίες, (τον ευχαριστώ για της φώτος) και εγώ δίνω μια πρώτη καλή προσπάθεια, πέφτοντας στην τελευταία κίνηση πριν το καλό rest της διαδρομής. Το πρώτο κομμάτι είναι ένα κλασσικό σκαρφάλωμα του Rodellar, τραβέρσα σε κολονέτα, πιθανή βαθμολογία 8α+. Μετά από αυτό συναντάς ένα καλό rest με γόνατο σε κολονέτο και μετά έρχεται το boulder, ένα boulder σε τακάκια και ανοιχτά κολονέτα αρκετά σκληρό για τις θερμοκρασίες που επικρατούσαν στο πεδίο. Στην δεύτερη προσπάθεια μου κατάφερα να περάσω την τραβέρσα, ξεκουράστηκα στο rest και ήταν η ώρα να εκτελέσω το boulder και αυτό έγινε, ήταν μόλις η πέμπτη προσπάθεια μου στην διαδρομή.

In the crux

The first rest in the second bolt!!!!

Reaching the rest

-----------------------------------------------------------------------

A final surprise awaited me before I leave the Rodellar.

 Last day of climbing in Rodellar, late afternoon I spoke with Danilo and we went to Gran Boveda. Enough heat, so best time to climb was 17:00 to 20:00. Once  I warmed in the classical 7c of Gran Boveda - L 'any que ve tambe, I went to Ganja Time.

Miquel had hanged to make pictures, (I thank him for the photo) and I give a good first try, I felt in the last move before the good rest of the route. The first part is a classic climb of Rodellar, one traverse in colonets, the possible grade of the first part 8a+. After that you find a good rest in colonet with a kneebar and then comes the boulder, a boulder is in little grimps and open colonets, tough enough for the temperatures prevailing in the sector. In my second attempt I passed the traverse , I rested well, I gave everything to pass the boulder and I succeeded, was my fifth try on the route.

Ni Rasta, Ni Pero, Solo con Furgo!!!!!!!

Τον Απρίλη στην Siurana είχε πολύ καλές θερμοκρασίες, όποτε επιστρέψαμε στο πεδίο Salt de la Reina Mora (πεδίο για χειμώνα, αλλά αργά το απόγευμα είχε super συνθήκες) μαζί με την Sara και τον Manu, αυτή την φορά για να προσπαθήσω την διαδρομή El figot-8b από τον Toni. Η διαδρομή είχε μόνο την επανάληψη του Dani Andrada όπως μάθαμε, δεν είχε πολλή μαγνήσιο και επίσης ήταν αρκετά βρόμικη. Μια προσπάθεια εγώ και μια ο Manu, την καθαρίσαμε βρήκαμε τις κινήσεις και από την δεύτερη προσπάθεια ξεκινήσαμε να δίνουμε προσπάθειες "A muerte". Τελικά μετά από 6 προσπάθειες κατάφερα να την ελευθερώσω. Στο ίδιο χρονικό διάστημα η Sara ελευθερώνει τις διαδρομές Minimal Techno - 8a, Brot de fonoll - 8a.

Αρχές Μάη ανέβηκαν η θερμοκρασίες κατακόρυφα, οπότε η καλύτερη ώρα για σκαρφάλωμα ήταν το πρωί. Διαλέξαμε με τον Manu την διαδρομή La Pedri existe - 8a+ στο πεδίο La Capella, μια διαδρομή του Dani Andrada και του Oscar Gimenez, πλακίτα. Μια διαδρομή που κινήτε σε τραβερσία και στο τελείωμα της έχει ένα boulder, με δύο μικροσκοπικά τακάκια. Μετά από 3 μέρες και 7 προσπάθειες καταφέραμε με τον Manu να την ελευθερώσουμε. Σίγουρα με καλύτερες συνθήκες θα μπορούσε να ελευθερωθεί πιο γρήγορα !!!!!!;-)
Μετά από 4 1/2 μήνες στην Siurana η περίοδος τέλειωσε στις αρχές του Μάη και από εκεί μεταφερθήκαμε στο Margalef και πιο συγκεκριμένα στο πεδίο La Cathedral. Ένας τοίχος αρνητικός με ανάπτυγμα 40μ. Εκεί η διαδρομές που επανέλαβα ήταν: La Perdonavidas-8a, Xiqueteta-8a+/b.

The gorge of Coma Closa - La Cathedral

Μια μέρα πριν φύγω για τον βορρά (Rodellar), έκανα μια ακόμα στάση στην Siurana. Εκεί στο πεδίο L' Aparador, δοκίμασα την διαδρομή Disbauxa-8a+, με την τέταρτη προσπάθεια κατάφερα να την ελευθερώσω.- Στην προσπάθεια flash που έδωσα κατάφερα να περάσω τις τρεις μακρινές κινήσεις της διαδρομής (και πιο δύσκολες), πέφτοντας στην τελευταία πλακέτα σε ένα κομμάτι διάρκειας σε τακάκια που μένει μέχρι το ρελέ-.

La Surgencia, Rodellar

28 του Μάη, επιτέλους βρίσκομαι στο Rodellar, με όλους τους παλιούς φίλους. Πρώτη μέρα αναρρίχησης και πάμε με τα παιδιά σε ένα καινούργιο πεδίο που ανοίξανε αυτό τον χειμώνα, λίγο πιο κάτω από το Rodellar σε ένα καινούργιο φαράγγι, το όνομά του Vipassana. Εκεί κάνω την δεύτερη επανάληψη της διαδρομή του Miquel, Karma-sutra-8a. Η διαδρομή κινείτε σε πλάκα, ελαφρός αρνητική και τα πιασίματά της είναι μικρά τακάκια, το πρώτο κομμάτι της είναι ένα 7c/+, μέχρι ένα καλό rest και εκεί ξεκινάει το boulder. Το boulder έχει μια κίνηση αρκετά μακρινή, εγώ τα κατάφερα να το περάσω, αλλά κάποιος με μικρότερο ανάπτυγμα χεριών θα του φανεί αρκετά δύσκολο, οπότε ένα 8a/+, από μένα είναι δεκτό ;-)

Επίσης έκανα την δεύτερη επανάληψη της διαδρομής του Pita, Bagha-Baghita-7c+.

Την τελευταία βδομάδα έχει βάλει αρκετή ζέστη στο Rodellar και αυτό είναι το μόνο μέρος που μπορείς να σκαρφαλώσεις εδώ, αργά το απόγευμα. Στο Rodellar επαναλαμβάνω τις διαδρομές, Sindrome de Vilafranca-8a, Palomera μια διαδρομή του Renaud (power endurance). Στην Gran Boveda επαναλαμβάνω Pinza Time-7c+ από τον Tomas και Andele Guey-7c+ από τον Novato, Delocalization-8a και Les cadres regenerent-8a.

Μου έμειναν 3 μέρες στο Rodellar πριν φύγω για Γαλλία και πιο συγκεκριμένα για Ceuse. Το project που έχω για αυτές τις ημέρες είναι η παραλλαγή της Pinza Time, η Ganza Time-8b/+, επίσης του Tomas. Για να δούμε αν θα πέσει.

Τα λέμε στο Ceuseeeeeee

--------------------------------------------------------------------------------

In April, in Siurana had very good temperatures, we  returned to Salt de la Reina Mora (winter sector, but late in the afternoon had super conditions) along with Sara and Manu, this time to try the route El figot- 8b by Toni. The route had only the repeat of Dani Andrada as we learned, hadn’t a lot of magnesium and was quite dirty. In the first attempt by me and Manu, we cleaned it and we found all the movements and from the second attempt we began to try it “A muerte”. Finally after 6 attempts I send it. At the same time Sara send the routes Minimal Techno - 8a, Brot de fonoll - 8a.

Early in May the temperature rose sharply, so the best time to climb was in the morning. We chose the route La Pedri existe-8a+ in the sector La Capella, a route from Dani Andrada and Oscar Gimenez, vertical route. A route has one traverse and at the end has one boulder with to small grimps. After 3 days and 7 attempts we send it with Manu. Certainly with better conditions we could send it faster!! ;-)

After 4 1/2 months in Siurana the period ended early on May and from there we moved to Margalef and more specifically in the sector La Cathedral. A wall 40m long and a little bit overhanging. There the routes that I repeated are: La Perdonavidas-8a, Xiqueteta-8a +/ b.

One day before leaving to the north (Rodellar), I made another stop in Siurana. There in the sector L 'Aparador, I tried the route Disbauxa-8a+, in the fourth attempt I send it. - In an effort to flash it, I pass the three long moves (and the most difficults), and I felt in the part of resist in grimps that remain until the anchor-.

May 28, I am finally in Rodellar, with all their old friends. First day and we went for climbing with the guys in a new sector that they opened this winter, just below the Rodellar in a new canyon, named Vipassana. There I made the second ascent of Miquel’s route, Karma-sutra-8a. The line is on a slightly overhanging wall and has a small grips, a first part is 7c/+, there you rest well and then coming the boulder. The boulder has a fairly long move, I passed through, but someone short will be had a problem and for sure will be harder the route for him, that means 8a/+, I accept it ;-)

Also I did the second ascent of Pita’s route, Bagha-Baghita-7c+.

The last week has put a lot of heat in Rodellar and this is the only place you can climb here, at late in the afternoon. In Rodellar I repeated the routes, Sindrome de Vilafranca-8a, Palomera a Renaud’s route (power endurance). In Gran Boveda I repeated Pinza Time-7c+ from Tomas and Andele Guey-7c+ from Novato, Delocalization-8a and Les cadres regenerent-8a.

They left me  3 days in Rodellar before leaving for France and more specifically in Ceuse. The project I have for these days is the variation of Pinza Time, the Ganza Time-8b/+, also from Tomas. Let see if I can send it.

See you in Ceuseeeeeeeeee

Πίσω στην Siurana

Μετά από ένα μήνα μακριά από την Siurana, χτες ήταν η ημέρα να επιστρέψω και να δοκιμάσω πως νιώθουν τα δάχτυλα μετά τους τραυματισμούς που είχα. Μαζί με την Emma, Sarah, Pau, Bernardo και την Mali πήγαμε στο πεδίο Siuranella Est, που βρίσκετε στην σκιά και είναι τέλειο για αυτήν την περίοδο. Το πεδίο αυτό το επισκέφτηκα για πρώτη φορά, είναι ένα κλασσικό πεδίο της Siurana μιας και είναι σχεδόν κάθετο και μόνο σε μερικά σημεία γίνετε αρνητικό. Ζεστάθηκα σε δύο πανέμορφα 7a (Brigadistak, Lo deje to blanco) και μετά τα όμορφα σχόλια του Bernardo, ότι ένα 7c - Avance cangrejo - που είναι δίπλα, είναι πανέμορφο, έδωσα μια προσπάθεια onsight επαναλαμβάνοντας το. Μετά από μια καλή ξεκούραση, ο Pau βάζει τα σετάκια σε ένα 7c+ - Puceta de llançol - και επίσης καταφέρνω να την επαναλάβω onsight. Σ' αυτό το σημείο είχα αρχίσει να νιώθω κουρασμένος, μιας και στην τελευταία διαδρομή έδωσα μια σκληρή μάχη.
Ήταν η σειρά μου να ασφαλίσω την Emma σε ένα κλασσικό 7c+ της Siurana, την διαδρομή L' escamarlá. Δίνοντας μια πολύ καλή προσπάθεια η Emma στην διαδρομή, μου ανέβασε την διάθεση να δώσω και εγώ μια καλή προσπάθεια, flash αυτή την φορά. Σκαρφαλώνοντας με ότι δύναμη μου είχε απομείνει και μετά από μια  δυνατή μάχη στην τεχνική τραβέρσα που έχει η διαδρομή, καταφέρνω να την επαναλάβω.
Ήταν μια φανταστική αναρριχητική μέρα, ούτε που το περίμενα, αλλά τελικά, λίγο η ξεκούραση, λίγο η καλές συνθήκες, λίγο η καλή διάθεση που είχα χτες και το είδα από την πρώτη κιόλας διαδρομή που σκαρφάλωσα, έφεραν αυτό το αποτέλεσμα.
 Για να κλείσω την μέρα έδωσα μια προσπάθεια στην Ramadan - 8b .....

-----------------------------------------------------------------------------
Back at Siurana


After a month away from Siurana, yesterday was the day to come back and try how my fingers feel after the injuries that I had. With Emma, Sarah, Pau, Bernardo and Mali we went to the sector Siuranella Est, which is in the shade and it’ s perfect for this period. This sector I visited for the first time is a classical vertical sector in Siurana and only in some parts become slightly overhanging.

I warmed up in two beautiful 7a’s (Brigadistak, Lo deje to blanco). After the nice comments of Bernardo about one 7c – Avance cangrejo- which is in the same sector and looks beautiful, I gave a try onsight who was successful. I made a good rest, about an hour and in the same time Pau put the quickdraws in one 7c+ - Puceta de llançol- which also I gave a try onsight and I succeed. At this point I started to feel tired of my last try, who was a big fight for the onsight.

It was my turn to belay Emma on her project, one classical 7c+ in Siurana, the route “L’ escamarlá”. Giving a very good try Emma on the route (one more day Emma and you have it!!!), my mood lifted up to give also a try, flash this time. Climbing with my last strength and a good fight in the technical traverse who has, I send the route.

It was a fantastic climbing day, not even expecting it, but eventually, a little relaxation, just the right conditions and just a good mood, gave this result.

To conclude the day I gave a try at Ramadan – 8b…….. ;-)

Άκου το Σώμα σου

Ήρθε καιρός να ξεκουραστούμε λιγάκι. Μετά από 3 μήνες αρκετού σκαρφαλώματος τις τελευταίες βδομάδες το σώμα ζήτησε ξεκούραση και αυτό φάνηκε με μια τενοντίτιδα στον ώμο η οποία πέρασε σχετικά γρήγορα και με μία τενοντίτιδα στο μεγάλο δάχτυλο του αριστερού χεριού, η οποία συνεχίζει να με ενοχλεί λιγάκι. Αυτό ώμος δεν σημαίνει ότι σταμάτησα το σκαρφάλωμα!!!

Συνεχίζω και μένω στην Cornudella, αλλά τον τελευταίο καιρό σκαρφαλώνω στο Margalef. 

Τα πεδία που πάμε συχνότερα και είναι τέλεια για αυτή την εποχή, δεν είναι άλλα από το La Catedral και το Las Chorreras. Και τα δύο πεδία είναι δίπλα το ένα στο άλλο  και έχουν προσανατολισμό βορειοανατολικό - ήλιο το πρωί, σκιά μετά το μεσημέρι-ΤΕΛΕΙΑ!!!!. Μετά από τόσο καιρό σκαρφαλώματος στην Siurana, αυτό ήταν το προπονητήριό  μου για να κερδίσω ξανά την διάρκεια που έχασα. Επανέλαβα την διαδρομή Hard Krit - 8a/+, μια διαδρομή 35-40μ. αρνητική με καλά πιασίματα και full διάρκεια, που μου κόστισε 8 προσπάθειες για να την κερδίσω πίσω. Επίσης επανέλαβα την διαδρομή Margullo - 8a (2nd go) στο πεδίο Las Chorreras, που είναι ένα κλασικο κολονέτο αρκετά τεχνικό, με μια περίεργη έξοδο, μου φάνηκε πιο εύκολη για την βαθμολογία της, αυτό ίσως γιατί είμαι εξοικειωμένος στα κολονέτα...!!!.

Parking in Margalef from "Baranco"

Τον τελευταίο μήνα επισκέφτηκα μία μέρα την Siurana και σκαρφάλωσα στο πεδίο C.P.P. επαναλαμβάνοντας  flash την διαδρομή Cleptomania - 7c.

Λίγο ο τραυματισμός, λίγο ο καιρός που την τελευταία εβδομάδα είναι βροχερός, με τον Bernardo που έχει ένα longboard βγήκαμε στον δρόμο και ξεκίνησα να μαθαίνω πως να το ελένγχεις.  Παρακάτω βλέπετε κάποιες όμορφες φωτογραφίες που βγάλαμε.

In the lake of Siurana

In the lake of Siurana

In the lake of Siurana

In the lake of Siurana

In the lake of Siurana

                                 In Arboli

In Arboli

------------------------------------------------------------------

Listen your Body

Came a time to relax a little bit. After 3 months of enough climbing, the body wanted to relax and  with my two injuries, one in my shoulder (tendinitis) who healed really fast and one tendinitis in my big toe, which continues bother me, I started to rest more and to climb less. 

I still live in Cornudella, but the last time I am climbing in Margalef. The sectors I go more often and are perfect for this period are: “La Catedral” and “Las Chorreras”. Both sectors are adjacent to each other and are oriented northeast – in the morning sun and in the afternoon shade – PERFECT!!! After so much time climbing in Siurana I lost all my resist and this sector was perfect to win it back. I repeated the route “Hard Krit 8a/+”, 35-40m long route, slightly overhanging with good holds and a lot of resist, “which cost me 8 tries”. Also I repeated the route “Margullo 8a”(2nd go) in the area of Las Chorreras, which is a classic single colonet – technical in the beginning and with a tricky exit move, it seemed easier for the grade, maybe because I am use to this kind of climbing!!!!

Last month I visited Siurana only one day and this time I climbed in the sector C.P.P. repeating the route “Cleptomania” – 7c (flash).

The injury + the bad weather the last week, with Bernardo, who has a longboard we went out to the street to learn how it works and the results you can see from the photos above.

Nice Weekend in Margalef

 The last weekend I went with Bernardo and Graziano at Margalef. Finally, the climbing was less than the nice moments that we spend. Enjoy some of them.

The owner of the house and the Chef

Food for three

Waiting ...

Water for Mate

Gipsy Parking in Margalef

Let's climb a little bit...

We are waiting to stop the rain

Driver!!! The eyes on the street...

Δύο 8a+ σε μία μέρα...

Τις τελευταίες μέρες με την ζέστη και την θερμοκρασία να έχει ανέβει στους 20 βαθμούς max. την ημέρα, ο αναρριχητικός προορισμός είναι το πεδίο L'Olla. Το L' Olla είναι, το μοναδικό αρνητικό πεδίο στην Siurana. Την προηγούμενη βδομάδα πήγα για πρώτη φορά στο πεδίο και προσπάθησα το κλασσικό κολονέτο - La cara que no miente 8a+ -. Η διαδρομή κινείται σ' ένα κολονέτο αρκετά ανοιχτό στο πιάσιμο και τελειώνει με ένα σάλτο σε μια τρύπα. Μια διαδρομή boulder μιας και το δύσκολο κομμάτι είναι μόλις 6-8μ σε ανάπτυγμα. Έδωσα τρεις προσπάθειες και όλες τις φορές έπεφτα στο σάλτο.

Την επόμενη μέρα επιστρέψαμε στο πεδίο και μιας και η διαδρομή ήταν στον ήλιο μπήκα και προσπάθησα το άλλο κλασσικό 8a+ του πεδίου - Cop de cigala-. Η διαδρομή είναι ένα διαμάντι, ξεκινάει με το πρώτο κομμάτι σε μονοδαχτυλικά  πιασίματα για τις 3 πρώτες πλακέτες, συνεχίζει με  ένα κομμάτι αντοχής σε καλά πιασίματα όπου φτάνεις σε ένα ψευτο rest, και εκεί συναντάς το πρώτο crux, μέχρι εδώ 7c+/8a, μετά το crux συναντάς το καλύτερο rest που μπορείς να φανταστείς -γόνατο σε καλά πιασίματα- και εκεί που λες "οκ τέλειωσε η διαδρομή το δύσκολο το περάσαμε", συναντάς  άλλο ένα boulder το οποίο εμένα μου φάνηκε πιο δύσκολο από το πρώτο crux, για να φτάσεις μετά από συνολικά 20μ. σκαρφαλώματος στο ρελέ. Σ' αυτή την διαδρομή έδωσα 3 προσπάθειες εκείνη την μέρα και στην τελευταία προσπάθεια, στην τελευταία κίνηση της διαδρομής μου γλιστράει το πιάσιμο και να σου ο Θανάσης βρίσκετε κρεμασμένος στο σχοινί (Γ....@##@$%$#$%@@).

Μετά από τις δύο μέρες αυτές καλών προσπαθειών, ξεκίνησε το μαρτύριο. Τρεις μέρες είχα ένα αφόρητο πόνο στις αφές (η πολύ Siurana έχει αυτά τα προβλήματα). Προσπαθώντας να σκαρφαλώσω τις μέρες αυτές, κατάλαβα τελικά πως είναι αδύνατο.
Οπότε μετά από μια καλή ξεκούραση χτες επέστρεψα στο πεδίο, με την πρώτη προσπάθεια επαναλαμβάνω την Cop de cigala και με την τρίτη προσπάθεια, αργά το απόγευμα επαναλαμβάνω την La cara que no miente.

Η θέα του El Pati από το πεδίο L' Olla

------------------------------------------------------------------------------------

Two 8a+ in a day...

In recent days with the heat and the temperature has climbed to 20 degrees max. in the day, the climbing destination, is the sector "L'Olla". L' Olla is the only overhanging sector in Siurana. The last week I went for my first time in the sector and I tried the classic colonet - La cara que no miente 8a+ -. The route goes in colonet for 3 bolts and at he ends you have to jump in a big and good hold. Is a boulder route and the hard part is only 6-8m long. I gave it three tries and all the times I fell in the jump. It must wait...

The next day we returned to the sector and since the route was in the sun, I change project and I went to try the other classic 8a+ of the sector, "Cop de Cigala". The route is a diamond, begins with the first part in one finger pockets for the first 3 bolts, continues with one part of endurance in well grips, to reach a good undercleans that you can rest a little bit and there you have to do the first crux, so until here is 7c+/8a. After the crux you meet the best rest you ca imagine, -jugs with a good kneebar-, well and where you say "ok I finished the route, we pass the difficult part", you have another boulder, which to me seemed more difficult than the first crux. In this route I gave 3 tries that day and in the last try, in the last move slip my hand and Thanasis was hanging on the rope (F....!@@#$@%^^%*)

After two days of good efforts, the torture began. Three days I had an unbearable pain in my finger touches. Trying to climb these days, I realized finally that it is impossible. So after a good rest day yesterday I returned to the sector. I warm up and I gave two tries in Cara, was warm and I slipped reaching the jug. I went direct to "Cop de Cigala" who was in the shade and with my first try I send it. Late in the afternoon I gave another try in "La cara que no miente" and I repeated.

Συνεχίζοντας στην Siurana

Πέρασαν  2 μήνες που βρίσκομαι εδώ στην Siurana (πως περνάει ο χρόνος εεε?). Ο Γενάρης μπήκε γενικά με κρύο οπότε σχεδόν ολόκληρο το Γενάρη σκαρφαλώναμε σε πεδία με ήλιο ή σε πεδία που δεν είχε αέρα. Στα μέσα του μήνα που το κρύο και ο αέρας ήταν αρκετά τσουχτερό, πήγαμε σε ένα πεδίο που δεν ήταν τόσο γνωστό στον κόσμο μιας και μόνο ένας τοίχος αξίζει, Salt de la Reina Mora. Εκεί την πρώτη μέρα που πήγα προσπάθησα την Minimal Techno-8a, μια διαδρομή του φίλου και local Ignasi Garcia. Η διαδρομή κινείται σε μια κόψη πανέμορφη με μήκος 35μ, με την δεύτερη προσπάθεια την ελευθερώνω.

Espadelles-Margalef

Με το κρύο να συνεχίζετε με θερμοκρασίες max. την ημέρα 2^ο-3^ο C, πηγαίνουμε μια μέρα στο Margalef – Espadelles. Το πεδίο αυτό βρίσκετε όλη την ημέρα στον ήλιο, γι αυτό και είναι καλός προορισμός για τις κρύες μέρες του χειμώνα. Το Espadelles είναι ένα από τα μεγαλύτερα πεδία του Margalef μιας και έχει πάνω από 80 διαδρομές και συνεχίζουν να ανοίγουν. Για μένα ήταν η πρώτη μου φορά στο πεδίο, οπότε επαναλαμβάνω κάποιες διαδρομές 7^ου βαθμού onsight, και προσπαθώ ένα 7c+/8a κλασσικό του πεδίου – Transilvania – το οποίο το επαναλαμβάνω με την τρίτη προσπάθεια.

Η Αργυρώ στην Brot de Fonoll (Photo by B.Gimenez)

Το κρύο συνεχίζετε και επιστρέφουμε στην Reina Mora για να προσπαθήσω την άλλη κόψη, Brot de fonoll-8a. Δίνω μια προσπάθεια onsight βάζοντας σετάκια και τελικά στο crux δεν τα καταφέρνω και πέφτω. Με την δεύτερη προσπάθεια καταφέρνω να επαναλάβω. Στο διάστημα αυτό σκαρφαλώνοντας και σε άλλα πεδία στην Siurana επαναλαμβάνω, Mucho tronco, poca Madera-7c flash, La ardilla roja-7c flash, Siouxie-7c+ onsight.

Εδώ θα ήθελα να αναφέρω τις πραγματικά πολύ καλές προσπάθειες της Αργυρώς στην Minimal Techno και να της μεταφέρω πολλά  μπράβο για την επανάληψή της. Καθώς επίσης λίγες μέρες μετά με λίγες προσπάθειες, επαναλαμβάνει την Brot de fonoll.

    Έχει φτάσει 18 Γενάρη και μας βρίσκει στο πεδίο Can Piqui Pugui, μιας και ο καιρός μας βοηθάει να σκαρφαλώνουμε εκεί, επειδή δεν το χτυπάει ο αέρας. Είναι καιρός να προσπαθήσω κάτι δύσκολο και αυτό δεν είναι άλλο από την Renegoide-8b+. Με την πρώτη προσπάθεια κάνω όλες τις κινήσεις, αυτό είναι καλό σημάδι, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό γι αυτή την διαδρομή. Το δύσκολο είναι να ενώσεις τις κινήσεις. Είναι μια διαδρομή power endurance, ξεκινάς το σκαρφάλωμα με ένα boulder στην πρώτη πλακέτα μέχρι ένα ψευτο rest (7b+ μέχρι εκεί) και εκεί ξεκινάει το κομμάτι της αντοχής στην δύναμη για πέντε πλακέτες, ένα καλό rest και μένει μετά ένα κομμάτι 6c+ expo και αρκετά ντελικάτο μέχρι to ρελέ. Τελικά μετά από 9 μέρες προσπαθειών στης 18 Φλεβάρη καταφέρνω να την επαναλάβω, δίνοντας μάχη στο rest της διαδρομής με της μέλισσες που έχουν φωλιά εκεί. Παράλληλα στο ίδιο πεδίο επαναλαμβάνω κάποιες πολύ όμορφες διαδρομές, Acelera virtuoso-8a (μια boulder διαδρομή) με την τρίτη προσπάθεια, Eixuga-me-ta I tornem-hi-7c+ flash, Gurungos-7b onsight, El Premio-7b+ onsight, Fent l’ indio-7b onsight.

Στην Renegoide (Photos by Jorge Bras)

Τελειώνοντας με το project στο C.P.P. είχα ένα άλλο project ανοιχτό στο El Pati. Εκεί βρίσκονταν τα σετάκια μου για πάνω από ένα μήνα, στην διαδρομή Zona 0-8b. Με το κρύο και τον αέρα που είχε ούτε διανοούμασταν να πατήσουμε στο πεδίο. Στης 19 Φλεβάρη με τον καιρό να έχει ζεστάνει, δίνω δυο προσπάθειες στην Zona 0 αλλά δεν ήταν αρκετές για να την στείλω, χρειαζόταν να κερδίσω διάρκεια μιας και η διαδρομή έχει ένα πρώτο κομμάτι  περίπου 7b+ 20μ. μέχρι να φτάσεις στο crux, κάνεις το crux και συνεχίζεις με ένα κομμάτι διάρκειας σε τακάκια μέχρι ένα καλό rest όπου σου μένει μετά ένα περασματάκι στο τέλος για να βγεις από το αρνητικό. Την επόμενη μέρα με την πρώτη προσπάθεια που δίνω καταφέρνω να την επαναλάβω. Την ίδια μέρα με όλο τον ενθουσιασμό που είχα, δίνω μια προσπάθεια σε ένα 7c-Crosta Panic στα δεξιά του El Pati 40μ., το οποίο καταφέρνω να το επαναλάβω onsight.

Zona 0 (Photos by B.Gimenez)

Ο καιρός έχει ζεστάνει αυτές τις μέρες στην Siurana οπότε ψάχνουμε πεδία δροσερά. Αυτές τις μέρες με βρίσκει να σκαρφαλώνω στα πεδία L’ Olla και στο πεδίο El Pati. Στο μυαλό μου έχω να προσπαθήσω κάποιες διαδρομές λίγο πιο δύσκολες από το όριο μου, στο πεδίο El Pati και C.P.P. για να δούμε πιο θα είναι το αποτέλεσμα...

El Pati

Το 2011 σε νούμερα...

Οι χώρες που σκαρφάλωσα 4.  125 μέρες στην Ελλάδα, 152 μέρες στην Ισπανία, 2 μέρες στην Γαλλία,  86 μέρες στην Γερμανία.

Τα μέρη που επισκέφτηκα 17. Μέρες σκαρφαλώματος για το 2011, πάνω από 240. Τα χλμ. που έκανα, πάνω από 5000χλμ. 1 καινούργια γλώσσα μπήκε στο πεδίο γνώσεων μου, τα ισπανικά. 

Tέλος επαναλήψεις των διαδρομών που πραγματοποίησα είναι οι  εξής: 

- 76     6a-6c+

- 211   7a-7c+

- 38    8a-8b+

Από τις οποίες όλες οι  διαδρομές 6ου βαθμού, 132 διαδρομές 7ου βαθμού και 3 διαδρομές 8ου βαθμού γίνανε onsight. 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!

Time for Siurana

21 Δεκέμβρη.

- 9:00 το πρωί Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος

- 11:30 Βαρκελώνη - El Prat

- 13:30 Can Piqui Pugui - Siurana

Αργυρώ στην - La ardilla roja

Δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα αυτό το ταξίδι!!!

Η παρέα όλη στην Siurana, κάποιοι για τις γιορτές και κάποιοι άλλοι είναι μόνιμοι κάτοικοι εδώ για τον χειμώνα. Η παρέα από την Ελλάδα έφτασε στης 23 του μήνα που περιλάμβανε τον Άρη (μόνιμος ταξιδευτής στις περιόδους των γιορτών), τον Κώστα (πωρωμένος για την αναρρίχηση σε οποιοδήποτε μέρος) και τον Στέφανο (νέος στο παρεάκι με πολύ όρεξη για σκαρφάλωμα). Επίσης για την περίοδο των γιορτών ήρθε από την Γαλλία η Τάνια μαζί με μια φίλη της από την Ιταλία και την Tiia, για να περάσουν τις γιορτές σκαρφαλώνοντας στην Siurana, Broixes και τέλος στο Rodellar (μην εκπλήσσεστε για την περίοδο αυτή μιας και αυτό τον καιρό δεν βρέχει και το Rodellar είναι τελείως στεγνό). Στην Siurana από τα μέσα Δεκέμβρη βρίσκετε και  η Αργυρώ σκαρφαλώνοντας με πολύ όρεξη και φανατισμό.

Άρης στο πεδίο Negociee

Τις πρώτες μέρες τις πέρασα σκαρφαλώνοντας διαδρομές από 6c-7b+ για να συνηθίσω λιγάκι τα τακάκι της Siurana. Όλα πάνε τέλεια, με νιώθω δυνατό στα τακάκια και ανήμερα Χριστουγέννων με βρίσκει στο πεδίο Siuranella Sud. Ζεσταίνομαι στην Ayla - 7a και στην Morena Carvin – 7b+ και τις δυο τις επαναλαμβάνω onsight, οπότε έχει φτάσει η ώρα να δοκιμάσω κάτι πιο δύσκολο. Μια φίλη Ελβετίδα είχε βάλει 
σετάκια σε ένα κλασσικό 7c+ - La Crema της Siurana. Όποτε λέω, «δεν δινω μια προσπάθεια onsight», η διαδρομή σχεδόν κάθετη με λίγη άρνηση στο finale και πιασίματα μόνο τακάκια, με ένα πολύ καλό rest στην μέση και crux στο τέλος. Μετά από μια καλή μάχη στο τέλος και ΠΟΛΥ ΤΥΧΗ, επανέλαβα την διαδρομή.

Επόμενος προορισμός  Anabolica (την είχα δοκιμάσει ξανά τον Απρίλη που μας πέρασε μια μέρα και αν θυμάμαι καλά πρέπει να έδωσα περίπου 5 προσπάθειες την ίδια μέρα. χαχαχαα), μετά από 4 προσπάθειες κατάφερα να την επαναλάβω και φυσικά χρησιμοποιώντας την «χούφτα», η άποψη που ισχυρίζονται οι «locals» ότι η χούφτα δεν μετράει δεν με ακουμπάει, μιας και μετά τίθεται το θέμα: «Αν μπορείς να σκαρφαλώνεις με τα χέρια τεντωμένα ή όχι;».

Κώστας και Αργυρό στο El Pati

Μετά την Anabolica επανέλαβα, μια από τις κλασσικές και πολλή όμορφες διαδρομές στην βαθμολογία της , η οποία βρίσκετε και αυτή στο C.P.P. «Un rato en cada postura – 8a», διαδρομή του ‘90 με ένα μονοδακτυλικό τσιπαριρζμένο το οποίο δεν χρειάστηκε να το χρησιμοποιήσω (λόγω ύψους....). Αυτή ήταν και η τελευταία επανάληψη για το 2011.

Το 2012 μπήκε με τρελό πάρτι και ξενύχτι μέχρι της 6 το πρωί στο χωριό της Cornudella de Monsant με πολλούς φίλους . Την επόμενη μέρα; «απλά ξεκούραση».

Cornudella de Monsant

2 Ιανουαρίου

El Cogul

Αποφασίζουμε για την πρώτη αναρριχητική μέρα του χρόνου να πάμε για boulder στο El Cogul, 1 ώρα από την Siurana. Μαζευτήκαμε 15 άτομα και βουρ όλοι για boulder, όλα τέλεια σκαρφάλωμα πολύ, πολύ χαβαλές, όλα τέλεια. Αλλά τι το θέλαμε το boulder αφού κανένας από μας δεν κάνει, αποτέλεσμα όλη η ομάδα την επόμενη μέρα πιασμένοι από τα μαλλιά έως τα νύχια (των ποδιών...).

Nico στο El Cogul

Veit fighting hard

Το 2012 κυλάει όμορφα με πολύ σκαρφάλωμα.

Εύχομαι σε όλους Καλή Χρονιά με υγεία μιας και την χρειαζόμαστε και με πολλή σκαρφάλωμα.

  

Interviews

Also known as the cover model on the 2010 Kalymnos guidebook, Greek climber Thanassis Sotiropoulos is one of the top in the country. He comes from Patras, a city on the northern coast of the Peloponnese peninsula in mainland Greece, where some of the hardest climbs in Greece are to be found. But you’ll be hard pressed to find the soft-spoken climber anywhere near his hometown these days. Having spent the last year and a half traveling and climbing around the world, he spent the final months of 2011 in Kalymnos ticking off an assortment of the island’s 8a-8b classics . We caught up with him a few weeks ago and asked him to share his thoughts. Here’s more about Thanassis.